Geestelike Reis Na Sterwe?

[Carel van Heerden]

GEESTELIKE REIS NA STERWE?

30464260_130049058239.jpg
In ‘n begraafplaas in Indiana verskyn daar glo die volgende grafskrif op ‘n ou grafsteen:

Pause, stranger, when you pass me by
As you are now, so once was I
As I am now, so you will be
So prepare for death and follow me

‘n Onbekende verbyganger het hierdie woorde gelees en toe die volgende bygevoeg:

To follow you I’m not content
Until I know which way you went*

Bogenoemde grafskrif se laaste reël vorm die basis van hierdie skrywe: Geestelike Reis na Sterwe?

*Uit: Oomblikke na jou dood – Erwin W. Lutzer

Carel

[Carel van Heerden]

INLEIDING


Daar word baie geskryf en gespekuleer oor wat gebeur as ‘n mens sterf en die gees die liggaam verlaat. Dit blyk dat die Bybel in baie gevalle slegs dit wat belangrik is beklemtoon. Hierdie feit veroorsaak dat daar somtyds verkeerdelik vertolkings gegee word oor wat die Bybel presies bedoel. Watter roete volg die gees van ‘n mens wanneer dié, die fisiese liggaam verlaat? Waarom praat ons van spoke en geeste, waar kom hulle vandaan en wat is hul eindbestemming? As ek sterf, wat kan ek verwag? Hoe versoen ‘n mense spoke, demone, geeste, naby-dood ervarings, reïnkarnasie en ander fenomene sinvol met mekaar indien dit wel verbandhoudend is? Kan dit aan die hand van die Bybel gedoen word? Wat gebeur as ‘n mens selfmoord pleeg? Waar is die hemel of die hel? Bestaan die hemel of hel regtig? Is die hel ‘n vlammehel soos in die Bybel aangetoon of is die hel slegs die afwesigheid van God in die hiernamaals soos uit die Bybel vertolk- en deur sommige kerke verkondig word?

Dan weer, watter rol vervul engele en waar kom hulle vandaan? Het hulle ‘n rangorde? Wat is die rol van Satan en sy demone? Waar kom hulle vandaan en hoe wyd strek hulle magte?

Omdat daar baie veranderlikes is poog hierdie skrywe om ‘n bondige agtergrond te verskaf maar wyd genoeg om dit vir ‘n oningeligte persoon verstaanbaar te maak. Om moontlike antwoorde te verkry word ‘n diagram, gebruik om die moontlike reis van ‘n gees onder bepaalde omstandighede te verduidelik.


Carel

[Carel van Heerden]

As vertrekpunt word Lukas 16:19-31 uit die Bybel geneem. Die feit dat die Bybel hierdie gedeelte as ‘n gelykenis aandui word deur Dr. Isak Burger in sy boek Die Eerste 5 Minute Na Die Dood ontken. Hy skryf (p10) dat ‘n duidelike aanduiding dat Jesus nie ‘n gelykenis vertel nie, is dat Hy ‘n persoon se naam noem – Lazarus. [Hierdie stelling sal later bespreek word – CvH] Oor hierdie gelykenis is daar waarskynlik ook ander boeke geskryf en het baie preke en verskeie besprekings deur Bybelskoliere die lig gesien. Eksegese van Lukas 16:19-31 lewer verskillende gesigspunte en opinies. Hierdie skrywe lewer egter ‘n heel ander invalshoek op hierdie gedeelte in die Bybel.

Lukas 16

(19)En daar was ‘n ryk man, en hy het purper en fyn linne gedra en elke dag vrolik en weelderig gelewe. (20)En daar was ‘n bedelaar met die naam van Lasarus wat vol swere voor sy poort gelê het. (21)En hy het verlang om hom te versadig met die krummels wat van die ryk man se tafel val. Ja, selfs die honde het gekom en sy swere gelek. (22)En toe die bedelaar sterf, is hy deur die engele weggedra na die boesem van Abraham. (23)En die ryk man het ook gesterwe en is begrawe. En toe hy in die doderyk sy oë ophef, terwyl hy in smarte was, sien hy Abraham van ver af en Lasarus aan sy boesem. (24)En hy roep en sê: Vader Abraham, wees my barmhartig en stuur Lasarus, dat hy die punt van sy vinger in water kan insteek en my tong verkoel; want ek ly smarte in hierdie vlam. (25)Maar Abraham antwoord: Kind, onthou dat jy jou goeie dinge in jou lewe ontvang het, en so ook Lasarus die slegte. En nou word hy getroos, maar jy ly smarte. (26)En by dit alles is daar tussen ons en julle ‘n groot kloof gevestig, sodat die wat hiervandaan wil oorgaan na julle, nie kan nie; en die wat dáár is, nie na ons kan oorkom nie. (27)En hy sê: Ek bid u dan, vader, om hom na my vader se huis te stuur— (28)want ek het vyf broers—om hulle dringend te waarsku, sodat hulle nie ook in hierdie plek van pyniging kom nie. (29)Toe sê Abraham vir hom: Hulle het Moses en die Profete; laat hulle na dié luister. (30)Maar hy antwoord: Nee, vader Abraham, maar as iemand uit die dode na hulle gaan, sal hulle hul bekeer. (31)Maar hy sê vir hom: As hulle na Moses en die Profete nie luister nie, sal hulle nie oortuig word nie, al sou iemand ook uit die dode opstaan.

Indien mens in hierdie gelykenis van Jesus slegs konsentreer op die hemel en die hel, blyk dit dat na sterwe, die gees van die mens óf hemel, óf hel (doderyk soos dit hierbo genoem word) toe gaan! Ook dat dit ‘n proses is wat nie omgekeer kan word nie. Is dit wat gesê word oor die hemel en die hel die enigste moontlikheid waarheen die gees direk na afsterwe kan gaan, of beklemtoon dié gedeelte slegs die twee eventuele eindbestemmings naamlik hemel of hel? Dan weer, is daar moontlik verskillende vlakke in die hemel? Ontvang die mense wat hel toe gaan straf ooreenkomstig hulle sondes indien daar wel ‘n hel is? Hierdie is omstrede vrae wat wel gevra en oor geskryf word. Indien ‘n mens die Bybel lees kry jy uiteenlopende antwoorde op hierdie vrae. Dit is gevolglik nodig om eerstens die hemel en daarna die hel, soos in die Bybel aangedui, van nader te beskou. Indien Lukas 16:19-31 gelees word is dit duidelik dat daar van ‘n hemel en ‘n hel as eindbestemming gepraat word. Dit blyk dat Lazarus se gees direk hemel toe gegaan het nadat hy gesterf het. (22)En toe die bedelaar sterf, is hy deur die engele weggedra na die boesem van Abraham. (23)En die ryk man het ook gesterwe en is begrawe. En toe hy in die doderyk sy oë ophef,… Vers 23 kan waarskynlik ook vertolk word dat die ryk man na sterwe in ‘n ander plek (hemel uitgesluit) sy oë kon oopgemaak het. [sien latere beskrywing van die doderyk – CvH]. Die vermoede bestaan dus dat nie alles oor die geestelike roete na die hemel of die hel gesê is nie. Om hierdie stelling te motiveer kan na die volgende voorbeelde in die Bybel kyk word:

Carel

[Carel van Heerden]

In Genesis 22 word vertel hoe die Here vir Abraham beveel het om sy seun Isak te gaan offer. Hierdie gedeelte in die Bybel het baie besprekings tot gevolg gehad. Sommige skrywers meen dit is ‘n onregverdige opdrag en in stryd met God se natuur as ‘n liefdevolle God. Ander sê prontuit dat hulle hulle nie aan so ‘n opdrag skuldig sou maak nie.

Leon Attebury verwys in sy artikel van 31 Mei 2009 op die “Kletskerk” dat: “Ongeveer 2 jaar gelede het ‘n brief van my oor Isak se offer in Die Burger verskyn. Daarin het ek vertel hoedat ek nie die storie vir my 6 jarige dogter kon klaar lees nie en gou-gou moes wegblaai van die onstellende skets wat toon hoe Abraham gereed is om sy vasgebinde kind keel-af te sny. En ek het my ontsteltenis verwoord oor die karakter van ‘n God wat sulke dinge van sy volgelinge vra.”

Hy skryf voorts dit is: “Interessant dat König (p291) [In Adrio König se boek Die evangelie is op die spel – CvH] dieselfde ervaring deurgemaak het met sy kleinkind en ook vinnig die angswekkende storie weggepraat het.”

Dan vra hy (Attebury), ‘n paar eenvoudige reguit vrae aan König: ”Dink hy God het Abraham beveel om Isak te offer? Vanaf die gee van die opdrag tot by die uitkoms het 3 dae verloop. Was dit deurentyd God se plan om Abraham vir daardie 3 dae te laat wroeg onder die indruk dat hy sy seun moet gaan keel-af sny? Of dink hy Abraham (of die Bybelskrywer) het verkeerdelik hierdie gebeure aan God toegedig?”

Maar gee die Bybel voldoende agtergrond waarom die versoek tot Abraham gerig was? In die eerste gedeelte van dié verhaal word daar niks oor engele gesê nie. As hierdie verhaal egter in die boek Jubileë oorvertel word, word gesê dat dit Prins Mastema, een van die bose engele, was wat na die Here toe gekom en vir Hom uitgedaag het om vir Abraham te toets deur vir hom te sê om sy eie seun te gaan offer. Anders as wat Mastema egter verwag het, het Abraham absoluut gehoorsaam aan die Here gebly .[Waarom word Job se omstandighede nie bevraagteken nie? Dit word gesê Satan het ‘n uitdaging gerig! – CvH]

Carel

[Carel van Heerden]

In 'n boek met die naam Pseudo-Philo kry 'n mens net sulke interessante veranderings. So word die verhaal van Dawid en Goliat byvoorbeeld op 'n hele paar plekke verander. In plaas van vyf klippies (soos die Bybel sê) tel Dawid sewe klippies op. Op elkeen van die klippies skryf hy dan iets. Op die eerste vyf klippies skryf hy die name van sy voorvaders, Abraham, Isak, Jakob, Moses en Aaron. Op die sesde klippie skryf hy sy eie naam en op die sewende klippie skryf hy die Here se Naam. Anders as in die Bybel, lees ons in hierdie boek nog ook dat die Here spesiaal 'n engel met die naam Zervihel gestuur het om vir Dawid by te staan toe hy vir Goliat aangedurf het. Zervihel was die Here se "Oorlogsengel". In die Bybel word net gesê dat Dawid vir Goliat teen die voorkop met die klip gegooi het en dat hy daarna sy kop afgekap het. In Pseudo-Philo word egter vertel dat Goliat nie dadelik dood is toe Dawid hom met die klip raakgegooi het nie en nog geleef het toe Dawid by hom kom. Hy het toe vir Dawid gevra om gou te maak en hom sommer dadelik dood te maak. Dawid het toe eers vir hom gesê om sy oë oop te maak en te kyk wie hom doodgemaak het. Toe Goliat kyk, het hy die engel Zervihel gesien. Daarna het Dawid sy kop afgekap.

Carel




The Biblical Antiquities of Philo

[Carel van Heerden]

As daar net direk na ‘n hemel of ‘n hel gegaan word, waar byvoorbeeld kom spoke of geeste dan vandaan? Navorsing dui daarop dat daar wel afgestorwenes is, wie se geeste, ten spyte van wat hierbo geskryf staan, op daardie stadium nie hemel of hel toe is nie. Wanneer mens navorsing in verband met dié fenomeen lees, dan blyk dit dat die mense wat die navorsing onderneem het, nie mense is wat geeste oproep óf probeer om die geestelike wêreld binne te dring, soos die Bybel ons waarsku om te doen nie. Hulle ondersoek ‘n fenomeen wat sigbaar is en deur die mens waargeneem word! Trouens dit word selfs gefotografeer en klankopnames daarvan gemaak. Aan die ander kant is hierdie geeste van mense nie dalk bose geeste of soos genoem word demone nie?

Tydens die mens se leeftyd op aarde vind verskeie interaksies met hom en deur hom plaas, om dan veral sy eindbestemming (hemel of hel volgens Lukas 16:19-31) aan die einde van sy of haar leeftyd te bepaal. Hierdie interaksies op aarde kan as volg beskou word:

• Die mens vasgevang in sy tydelike woning naamlik die vleeslike liggaam se interaksies vind plaas met sy medemens en sy leefwêreld om hom.

• Bogenoemde interaksies word beïnvloed deur God en/of Satan uit die geestelike wêreld. Die mens se gees is onsterflik. God wil die mens die ewige lewe laat beërwe en Satan (wie God- en dan ook die mens haat) wil op sy beurt die gees van die mens vir homself opeis.

Ten slotte: Om ‘n moontlike reis van ‘n gees na afsterwe te kan verstaan is dit nodig om die die eidbestemmings na behore te bespreek. Daar is uiteenlopende opinies oor veral die hel as eindbestemming. Hierdie skrywe poog om die gesigspunte en ervarings van ander mense op ‘n objektiewe manier te vertolk, na te vors wat die Bybel daaroor te sê het, en poog om dit in ‘n geheelbeeld weer te gee. Voorts huiwer dit nie om moontlike antwoorde te probeer gee waar inligting ontbreek of nie bekombaar is nie – somtyds seker hoogs omstrede.

Carel

[Carel van Heerden]

HEMELSE DOMEIN (AFDELING 1)

ALGEMENE INLIGTING

Wanneer in hierdie artikel van ‘n “domein” gepraat word, word bedoel die dimensie waarin geestelike wesens teenwoordig is. Dit kan gesien word as die geeste se wêreld, of kortom die geesteswêreld. So sal die hemelse domein die hemel aandui soos ons in die algemene spreektaal daarna verwys.

DIE BYBEL OOR DIE HEMEL

As vertrekpunt begin ons by die Hemelse domein. Wat word met die woord hemel, soos in die Bybel (Ou- en Nuwe Testament) gebruik, bedoel?

OU TESTAMENTIESE SIENING

Die letterlike betekenis van die Hebreeuse woord wat in die Ou Testament voorkom en wat ons met “hemel” vertaal, is nie seker nie. Net soos in Akkadies so ook in Hebreeus, is die uitdrukking ‘hemel en aarde” ‘n aanduiding van alles wat bestaan – die heelal.

“Hemel” kom in die Ou Testament voor in die betekenis van “uitspansel” (Gen 1:8). Aan daardie uitspansel het God die son, maan en sterre gestel (Gen. 1: 14-19). Hierdie sterre- (en ook wolke- hemel word herhaaldelik in die Ou Testament bedoel wanneer daar van “hemel” gepraat word (Gen 15:5; 22:17; Deut. 28:23; Job38:33, 37; Ps. 147:8; Jer. 33:22). Verder word die hemel genoem as die woonplek van God: die Engel van God roep vanuit die hemel na Hagar en Abraham (Gen 21:17).

Gen 21:17 Toe hoor God die stem van die seun, en die Engel van God het na Hagar geroep uit die hemel en haar gevra: Wat is dit met jou, Hagar? Wees nie bevrees nie, want God het na die stem van die seun geluister op die plek waar hy is.

In die hemel is die troon van die Here (Ps 11:4; 103:19; Jes. 66:1) Die uitdrukking “die hemel van die hemele”, beteken: die hemel in sy geheel; moontlik is die betekenis ook; “die hoogste hemel” (soos die Afrikaanse vertaling dit ook weergee).

Carel

[Carel van Heerden]

NUWE TESTAMENTIESE SIENING

In die Nuwe Testament is die hemel die plek waar God in die besonder woon (Matt. 6:9). In die hemele – ‘n meervoud om die begrip sterk te beklemtoon – is die engele tuis (Matt. 18:10) en daar kom die saliges. Christus daal uit die hemel neer (Joh 3: 13), en nadat Hy Sy werk volbring het, vaar Hy weer na die hemel op (Hand. 1:11). Aan die einde kom Hy uit die hemel om die lewende en die dode te oordeel (Matt. 24:30; 1 Thess. 1:10).

Uit bogenoemde beskrywings van die hemel soos beskryf word in die Ou- en Nuwe Testament, is daar een gemene deler: dit is die ruimte bokant ons. Ons weet die aarde is rond en draai. Wat nou aan ‘n bepaalde kant is, is 12 ure later aan die teenoorgestelde kant. Daar kan dus makliker met die term uitspansel omgegaan word. Die hemel is dan volgens die Bybel iewers in die uitspansel. Daar is egter nog niks gesê van hoe die hemel lyk nie. Dit is juis die probleem. As ons aan die hemel dink dink ons aan watter wondelike plek dit vir óns gaan wees! Dit is eintlik die verkeerde manier om oor die hemel te dink. In Openbaring 4 vertel Johannes dat hy in ‘n visoen na die hemel weggevoer is. Wat is dit wat die grootste indruk op hom gemaak het? Nie die mense en ander geestelike wesens in die hemel nie, maar die troon van God. Dit is die heel eerste ding wat hy noem (vers 2) en alles wat hy verder vertel, het op die een of ander manier met die troon van God te doen. God sit op die troon; vier en twintig ouderlinge, die lewende wesens en engele is rondom die troon; weerligstrale en donderweer kom uit die troon…. Die belangrike saak wat Johannes wil beklemtoon is dat die hemel totaal oorheers word deur God se teenwoordigheid. God is alom teenwoordig. Die hemel is vanwaar God die ganse wêreld regeer. Johannes beklemtoon ‘n baie belangrike saak: God is in beheer van almal en alles.

In Openbaring 7:9-17 vertel Johannes dat hy ‘n ontelbaar groot menigte mense voor God se troon gesien het. “Uit alle nasies en stamme en volke en tale,” Die rede is dat hy vir sy lesers ‘n kykie in die toekoms wil gee. Hy doen dit nie om mense se nuuskierigheid te bevredig oor presies hoe dit in die hemel gaan lyk nie. Hy beklemtoon iets belangriks naamlik dat mense moet onthou dat hulle op pad is na ‘n wonderlike plek. Hulle moenie moed opgee en swig voor die swaarkry en versoekings nie.

Ander aanduiduidings in die Bybel van die hemel is dat dit aangedui word as ‘n stad. In Heb. 11:10 word aangetoon dat Abraham, toe hy geroep is, gehoorsaam weggetrek na die plek wat hy as erfenis sou ontvang. Hy het egter ‘n stad verwag wat fondamente het, waarvan God die boumeester en oprigter is.

Heb.13:14 verwys na blywende of ewige stad. “Want ons het hier geen blywende stad nie, maar ons soek die toekomstige”.

In Openbaring 3:12 “Wie oorwin, Ek sal hom ‘n pilaar in die tempel van my God maak, en hy sal daar nooit weer uitgaan nie; en Ek sal op hom die Naam van my God skrywe en die naam van die stad van my God, van die nuwe Jerusalem, wat uit die hemel van my God neerdaal, en my nuwe Naam”.

In Openbaring 21:2-3 word die aarde ‘n stad van God.

(2)En ek, Johannes, het die heilige stad, die nuwe Jerusalem, sien neerdaal van God uit die hemel, toeberei soos ‘n bruid wat vir haar man versier is.(3)En ek het ‘n groot stem uit die hemel hoor sê: Kyk, die tabernakel van God is by die mense, en Hy sal by hulle woon, en hulle sal sy volk wees; en God self sal by hulle wees as hulle God.

Johannes verduidelik verder dat dit ‘n stad van kristal en lig is.

Openbaring 21

(10)En hy het my in die gees weggevoer op ‘n groot en hoë berg en my die groot stad getoon, die heilige Jerusalem, wat uit die hemel van God neerdaal; (11)en dit het die heerlikheid van God gehad, en sy lig was soos ‘n baie kosbare steen, soos die kristalhelder jaspissteen.

Ten slotte word aangedui dat die lig van die stad God is.

Openbaring 21

(22)En ‘n tempel het ek nie daarin gesien nie, want die Here God, die Almagtige, is sy tempel, en die Lam. (23)En die stad het die son of die maan nie nodig om in hom te skyn nie, want die heerlikheid van God het hom verlig, en die Lam is sy lamp. (24)En die nasies van die wat gered word, sal in die lig daarvan wandel, en die konings van die aarde bring hulle heerlikheid en eer daarin. (25)En bedags want nag sal daar nie meer wees nie sal sy poorte nooit gesluit word nie; (26)en hulle sal die heerlikheid en die eer van die nasies daarin bring. (27)En daarin sal nie inkom iets wat verontreinig en gruwelikheid en leuens doen nie; maar net die wat geskrywe is in die boek van die lewe van die Lam.

Omdat Openbaring baie van simboliek gebruik maak, moet in ag geneem word dat die stad soos beskryf, dalk ‘n simboliese stad mag wees. Die Bybel met verklarende aantekeninge dui die heilige stad, die nuwe Jerusalem, aan as die teenoorgestelde van die onheilige wêreldstad (Open. 11:8; 17:1-18; 18 1-24). Die nuwe Jerusalem (Open. 3:12), soos die heilige stad van ouds, dien as woonplek van God en Sy eie volk (Ps.132:13v. ; Gal. 4:26; Hebr. 12:22), en is herskep om die heilige middelpunt van die nuwe aarde te wees. Deur God self is dit vernuwe; daarom ontwikkel dit nie uit die aarde tot volmaaktheid nie, maar daal dit uit die hemel, vgl. Hebr. 11:10 soos ‘n bruid wat vir haar man versier is.

Bogenoemde is wat die Bybel ons vertel van die hemel.

Carel

[Carel van Heerden]

DIE HEMEL AS BESTEMMING VIR GELOWIGES

Waar kom die gedagte vandaan dat gelowiges hemel toe gaan? [nie noodwendig direk na die dood nie. Meer hieroor op ‘n latere stadium -CvH] Hierdie uitdrukking hang saam met die antieke wêreldbeeld wat God se woonplek as bo die aarde, agter die uitspansel, voorgestel het. Na hulle dood gaan woon gelowiges dan saam met God in sy woonplek.

Volgens Prof. Hermie C van Zyl sal ons egter vandag "hemel" anders moet verstaan. Die antieke wêreldbeeld help hier. Die wêreld is soos 'n drieverdiepinggebou gesien.

1. Die grondvloer is die plat aarde.

2. Die kelderverdieping (onder die aarde) is die doderyk (she’ol).

3. Die eerste verdieping is die hemel. Laasgenoemde is 'n blou koepel wat oor die plat aarde gespan is. Dit het sluise, waaruit die reën val. En die son, maan, sterre en wolke beweeg hier op hulle baan.

Onsigbaar agter die koepel is die woonplek van God - die hemel. Hier is sy troon; hier woon Hy met sy hemelinge (gerubs, serafs, engele) wat hom dien, baie soos 'n oud-Oosterse koninklike paleis. Vanuit die hemel regeer God die hemel en die aarde. Dit is die koninkryk van die hemel/God. Die hemel self is in die Joodse voorstellings dikwels in verskillende vlakke ingedeel. Sewe was 'n gewilde getal. Paulus weer maak in 2 Korintiërs 12 melding van 'n man (waarskynlik hyself) wat tot in die derde hemel weggeruk is.

Die Ou Testament dui aan dat almal wat sterf na die doderyk (she’ol) gaan (onder die aarde), en daar ‘n donker bestaan soos skaduwees voer. Gaandeweg het daar 'n verskuiwing ingetree. In die Nuwe Testament kry mens die gedagte dat gelowiges hemel toe gaan, byvoorbeeld:

• Ons is burgers van die hemel (Filippense 3:20);
  
  
• Christus sê vir die moordenaar aan die kruis: Vandag sal jy saam met my in die paradys (wisselterm vir hemel) wees; [‘n stelling wat ’n bespreking regverdig - CvH]
  
  
• Johannes 14:2: Christus sê aan sy dissipels: In my Vader se huis is daar baie wonings, Ek sal julle kom haal en julle sal saam met my wees;
  
  
• 2 Korintiërs 5:1: As ons aardse tentwoning afgebreek word, het ons 'n vaste gebou in die hemel; en
  
  
• Openbaring 7: Die gestorwe martelare is in die hemel voor die troon van die Lam.

Vandag het baie mense 'n probleem met die begrip hemel, want ons deel nie meer die antieke wêreldbeeld nie. Dus, die hemel as fisiese woonplek van God (en as ons toekomstige woning) is problematies. Ons weet van die ontsagwekkende grootte van die kosmos. Die hemel as God se woonplek is kennelik nie bo die wolke, of selfs bo die aarde se atmosfeer, of op pad maan toe, of waar ook al nie. Jurie Gargarin, die Russiese ruimtevaarder, was dus destyds reg toe hy gesê het: "Ek het God nêrens gesien nie." Hy sou ook nie. Daardeur het hy eintlik net sy onkunde en ongeloof geopenbaar.

Die punt is: Ons moet ons siening van "hemel" aanpas. Ons moet eerder sê: Die hemel is 'n alternatiewe bestaanswyse. Dit mag ook tyd en ruimte beslaan, maar dan nie soos ons tyd en ruimte vandag verstaan nie. Dit is ook nie ver weg, agter die verste sonnestelsels nie, maar 'n ander dimensie van bestaan. Dis hier by ons, maar net aan die "ander kant" (Duits: jenseits) van wat ons kan waarneem, buite bereik van ons huidige waarnemingsvermoë.

Die vraag is nou hoe vergelyk die vertelings van persone wat ‘n naby-dood ervaring gehad het met dit wat in die Bybel staan?

Carel

[Carel van Heerden]

NABY-DOOD ERVARINGS

Algemeen

Die begrip “naby-dood ervarings” of NDE soos dit ook in hierdie artikel gebruik word, verdien ‘n afsonderlike bespreking alvorens enige inligting daaroor geplaas word. Die Bybel fokus hoofsaaklik op die volk Israel en die Messias. 2 000 jaar plus gelede was die moderne tegnologie, mediese kennis en -apparaat soos vandag in gebruik, onbekend. Om iemand te resussiteer en weer by te bring (nadat so ‘n persoon oënskynlik dood was), het na my kennis nie plaasgevind nie. Enkele uitsonderings word wel in die Bybel aangetoon waar persone na sterwe weer lewendig geword het, maar onder ander omstandighede:

Markus 5

(23) en smeek Hom dringend en sê: My dogtertjie is op haar uiterste; kom lê haar die hande op, sodat sy gesond kan word, en sy sal lewe.
(35) Terwyl Hy nog spreek, kom daar mense van die owerste van die sinagoge se huis en sê: U dogter is dood. Waarom val u die Meester nog lastig?
(39) En toe Hy binnegaan, sê Hy vir hulle: Waarom gaan julle so te kere en ween julle? Die kind is nie dood nie, maar slaap*. *[Hierdie woorde het ook die gedagte laat ontstaan dat ‘n gees na afsterwe gaan “slaap” – CvH] (40) En hulle het Hom uitgelag. Maar Hy het almal uitgedryf en die vader van die kind saamgeneem en die moeder en die wat by Hom was, en ingegaan waar die kind lê. (41) Toe gryp Hy die hand van die kind en sê vir haar: Talíta, koemi! wat, as dit vertaal word, beteken: Dogtertjie, Ek sê vir jou, staan op! (42) En die dogtertjie het dadelik opgestaan en begin rondloop, want sy was twaalf jaar oud. En hulle was uitermate verbaas.

Johannes 11

(1) En daar was ‘n man siek, Lasarus van Betánië, die dorp van Maria en haar suster Martha. (2) En dit was Maria wat die Here gesalf het met salf en sy voete afgedroog het met haar hare, wie se broer, Lasarus, siek was. (3) Die susters het toe na Hom gestuur en gesê: Here, hy vir wie U liefhet, is siek. (4) En toe Jesus dit hoor, sê Hy: Hierdie siekte is nie tot die dood toe nie, maar tot die heerlikheid van God, sodat die Seun van God daardeur verheerlik kan word. (5) En Jesus het Martha en haar suster en Lasarus liefgehad. (6) En toe Hy hoor dat hy siek is, het Hy twee dae vertoef in die plek waar Hy was. (7) Eers daarna sê Hy aan die dissipels: Laat ons weer na Judéa gaan.

(17) Toe Jesus dan gekom het, het Hy gevind dat hy al vier dae in die graf was.
(23) Jesus sê vir haar: Jou broer sal opstaan.
(38) En Jesus het weer in Homself geweldig bewoë geword en by die graf gekom. En dit was ‘n spelonk, en ‘n steen het daarteen gelê. (39) Jesus sê: Neem die steen weg. Martha, die suster van die oorledene, sê vir Hom: Here, hy ruik al, want hy is al vier dae dood.(40) Jesus sê vir haar: Het Ek nie vir jou gesê, as jy glo, sal jy die heerlikheid van God sien nie? (41) Hulle neem toe die steen weg waar die oorledene lê. En Jesus het sy oë opgeslaan en gesê: Vader, Ek dank U dat U My verhoor het; (42) en Ek het geweet dat U My altyd verhoor, maar ter wille van die skare wat rondom staan, het Ek dit gesê, sodat hulle kan glo dat U My gestuur het. (43) En nadat Hy dit gesê het, het Hy met ‘n groot stem geroep: Lasarus, kom uit! (44) En die oorledene het uitgekom, aan hande en voete met grafdoeke gebind, en sy gesig was toegedraai met ‘n doek. Jesus sê vir hulle: Maak hom los en laat hom gaan. (45) En baie van die Jode wat na Maria gekom het en aanskouers was van wat Jesus gedoen het, het in Hom geglo.

Die laaste geval hier van toepassing is soos hierbo vermeld onder die opskrif “Die hemel as bestemming vir gelowiges” vind ons in 2 Korintiërs 12. Paulus maak melding van 'n man (waarskynlik hyself) wat tot in die derde hemel weggeruk is. Dit verskil gevolglik van die vorige twee gevalle waar die persone gesterf het en toe opgewek is.

Carel